Dzięki współpracy z Polskim Towarzystwem Superwizji Pracy Socjalnej pracownicy socjalni oraz asystenci rodziny od października 2022 roku do lipca 2023 roku uczestniczyli w projekcie Wsparcie rozwoju pracowników polskiego systemu pomocy społecznej. W ramach projektu skorzystali z regularnej, grupowej superwizji prowadzonej przez certyfikowanego superwizora pracy socjalnej. Projekt superwizyjno-szkoleniowy finansowany był ze środków UNICEF. Głównym celem projektu było zapewnienie profesjonalnej i efektywnej pomocy osobom, które w wyniku wojny w Ukrainie znalazły schronienie w naszym kraju. Merytoryczne i superwizyjne wsparcie pracowników pomocy społecznej zwiększa szanse osób uciekających przed wojną (i ich dzieci) na pełniejszy dostęp do wysokiej jakości usług świadczonych przez nasz system.
Pracownicy Ośrodka Pomocy Społecznej na co dzień pracują z osobami wymagającymi szczególnego wsparcia, przez co często narażeni są na działanie czynników, które mogą wywoływać między innymi stres oraz wpływać na przeciążenie pracą. Jednocześnie wymaga się od nich pracy w oparciu o wysokie standardy metodyczne i etyczne. Superwizja pracy socjalnej ma na celu utrzymanie standardu pracy, a także efektywniejsze, bardziej profesjonalne i skuteczniejsze dostarczanie pomocy osobom i rodzinom. Stąd uczestnictwo w superwizji pracowników jest wyrazem profesjonalnego i odpowiedzialnego podejścia do pracy i osób którym udziela się pomocy.
Czym jest superwizja?
Najogólniej rzecz ujmując jest to metoda wspierania specjalistów (np. pracowników socjalnych, asystentów rodziny, psychoterapeutów…) w ich pracy. Można też rozumieć superwizję, jako szczególną formę uczenia się, rozwijania czy podnoszenia swoich kompetencji. W praktyce zwykle superwizja wygląda tak, że spotyka się grupa np. pracowników socjalnych z superwizorem i przez kilka godzin omawia się pracę tych pierwszych (to samo może się dziać w kontakcie indywidualnym).
Co robimy na superwizji?
Rozmawiamy. Możemy opowiedzieć innym o trudnych sytuacjach, przedstawić najbardziej problematyczne przypadki z pracy. Wspólnie analizujemy sytuację klienta i szukamy najlepszego dla niego rozwiązania. Jest to dobra okazja, żeby skorzystać z wiedzy i doświadczenia innych uczestników (i superwizora). Możemy też badać swoje trudności w kontakcie z klientem, przeszkadzające emocje czy elementy pracy, które są stresogenne. Możemy też zająć się na przykład współpracą w zespole/ośrodku, poszukać rozwiązań ewentualnych konfliktów albo poszukać lepszych, efektywniejszych metod współdziałania.